Wat kunnen redenen zijn om een testament te maken dat afwijkt van de wettelijke verdeling?

Dat alles kan niet in een kort bestek worden gemeld. U kunt de wettelijke verdeling geheel uitsluiten. U kunt ook op bepaalde onderdelen daarvan afwijken. Te denken valt aan het volgende.

- De omvang van de nalatenschap is zodanig dat een andere wijze van vererving om

 fiscale redenen voorkeur geniet. Zie het zogenaamde 'tweetrapstestament'; ook wel

 'Radartestament' genoemd.

- Ik wil bijvoorbeeld de erfdelen wijzigen of één of meer van de kinderen uitsluiten als

 erfgenaam.

- Ik wil niet dat de langstlevende van ons door kinderen kan worden gedwarsboomd door

 "de wilsrechten" (tegen "het stiefoudergevaar"); daartoe kunnen deze wilsrechten worden

 uitgesloten.

- Ik vind dat de kinderen hun erfdeel in meer gevallen dan de wet voorschrijft moeten

 kunnen opeisen, bijvoorbeeld ook in het geval mijn echtgenoot hertrouwt of gaat

 samenwonen, of emigreren of wordt opgenomen in een zorginstelling.

- Ik wil dat mijn kinderen een hogere rentevergoeding krijgen over het niet

uitbetaalde erfdeel (bijvoorbeeld om fiscale redenen).

- Ik wil de vordering van de kinderen ook opeisbaar maken als mijn echtgenoot

 hertrouwt of gaat samenwonen of een bepaalde leeftijd (bijvoorbeeld 65 jaar) bereikt.

- Ik wil een bepaling opnemen dat wat mijn kind van mij erft niet toevalt aan de

 echtgenoot/levensgezel van dat kind, wanneer ze uit elkaar gaan

 ("uitsluitings- of privéclausule").

- Ik wil dat wat mijn echtgenoot nalaat (krachtens "de wettelijke verdeling") bij haar

 overlijden niet toekomt aan anderen dan mijn kinderen, althans voorzover het

 geërfde nog aanwezig is ("tweetrapsmaking").

- Mijn echtgenoot heeft kinderen; ik wil deze stiefkinderen in de verdeling betrekken

 als waren het mijn eigen kinderen.

- Ik wil de voogdij over mijn minderjarige kinderen regelen.

- Ik wil dat er tot een door mij bepaalde leeftijd toezicht is op de besteding door mijn

 kinderen van wat ze van mij hebben geërfd ("bewind").

- Ik wil mijn echtgenoot of één van de kinderen of een derde tot executeur

 (bij een uitgebreide taakomschrijving ook te noemen: "afwikkelingsbewindvoerder") benoemen.